Zanim zacznę, może wyjaśnię, że poniższe zasady nie są w żadnym razie wyczerpujące. Przy takiej liczbie modeli, wariantów kolorystycznych, zmiennych dotyczących wykończenia, nie sposób to streścić w taki sposób, żeby wyczerpać wszystkie niuanse. Jeśli szukasz pomocy przy zakupie konkretnego modelu, wyślij do mnie mail na podrobkowowielkie@gmail.com

1. Czy jesteś w stanie znaleźć ten sam model na stronie louisvuitton.com? Jeśli nie – czy z opisu wynika, że to wersja limitowana albo torebka vintage?

Jeśli nie możesz zlokalizować tego modelu i nic nie wskazuje na to, że to limitowanka lub vintage, nie kupuj.

2. Czy w sklepie lub na aukcji dołączone są duże zdjęcia? Jeśli nie, to czy sprzedawca wysyła je na życzenie?

Jeśli nie ma wyraźnych zdjęć, a sprzedawca się ociąga z wysłaniem dodatkowych, nie kupuj.

3. Czy torebka wygląda porządnie? Czy nie ma żadnych krzywych ściegów, śladów kleju, nierówno zszytych uchwytów?

Jeśli są jakiekolwiek niedoróbki, nie kupuj. Nie ma czegoś takiego, jak torebki drugiej jakości.

4. Czy torba ma numer seryjny? Jeśli tak, to czy składa się on z 2 liter i 4 cyfr?

Nawet jeśli go ma, nie jest to wystarczające potwierdzenie oryginalności (a brak nie jest w przypadku torebek vintage jej zaprzeczeniem). Ale brak w przypadku współczesnych modeli to dowód na to, że to podróbka.

5. Czy torebka (jeśli jest sprzedawana jako nowa), ma rączki owinięte bibułą lub plastikiem? Czy ma poprzyczepiane różnego rodzaju papierowe lub plastikowe metki na zewnątrz?

Jeśli tak, to jest to podróbka.

6. Czy torebka z rączkami z jasnej skóry, sprzedawana jako używana, dalej ma rączki w jasnym kolorze, niepokryte typową dla skóry patyną?

Jeśli tak, to jest to podróbka. Skóra w oryginalnych LV starzeje się i ciemnieje.

7. Jeśli to model z bieżącej oferty, czy zgadzają się wymiary, liczba ćwieków na uchwytach (jeśli występują)?

Jeśli nie (i nie jest to np. mniejszy wariant torebki), to jest to podróbka.